Son zamanlarda aklımda sadece sen varsın Dün gece saat tam yirmi yirmiydi Sahildeydim Sahil sensizdi deniz sensiz Rüzgar sessiz Gökyüzünde yıldızlar bile sensizdi     Sen olmayınca buralar bir ölü şehir sanki Alışamadık sensizliğe Kalabalıklar içinde yalnızdım Gözyaşlarım salkım tanesi Ağırdı yokluğun Gelmedin     Aslında geç kalmadık/2011        

  Sevdiğim aslında geç kalmadık derken Kanayan yaralar ikliminde Bir hançer misali yüreğimize saplanmış Yaşanmış hüzünlerimiz vardı ardımızda Kimilerinin önünde uzanmıştı sualsiz sorgusuz Kıldan ince boynumuz   Sevdiğim aklıma her düştüğünde Bir sızı kaplar içimi derinden Sarı yapraklı solgun hikayelerde Oldum olası sevdiğim gün batımında inen perdelerde Bir de hüzünler denizinde seni düşünür Düşünürde yanarım…

    Deli fişeğim delikanlım Oğlum Saçlarından esen rüzgarla dalgalanırdı ruhum Bugün senden ayrılıyorum, İçime gizledim bakışlarını Hoşça kal   Bir söz var aklımda Hayat ileriye doğru yaşanır Geriye bakıp anlaşılır derler Bırak son kez ateşinle ısınsın ellerim.. Biliyorum beni anlayacaksın Lakin böyle bir ayrılığı Yüreğine anlatabilmek zor İşte bu çok zor   Aslında geç…

  Gecenin bir vaktindeyim Etraf zifiri karanlık Ruhum ölen nağmelerde tutsak Uyku tutmaz hallerdeyim   Camın öte yüzünde bir kuş, Dışarısı soğuk belli ki üşümüş Onunla ne çok ihtiyacımız var doğacak güne Hele ki gizlenmiş öykülere     Aslında geç kalmadık/2010      

  Eyvallah bugün gidiyorum Biliyorum özleyeceğim Gökyüzünün uçsuz bucaksız mavisini Yağmurun ince ince akışını Bir de seni özleyeceğim   Bir gün gelenler bir başka gün giderler Sabahın tan vaktini Ayın cama vuran aksini Bir de seni özleyeceğim   Kimi bodur kimi uzun ağaçlar Derinden sessiz akıp giden dereler Karıncalar, kuşlar,böcekler Bir de güller çiçekler İlla…

  Bir öğlen vaktiydi sana ilk geldiğim zaman Solumda sahil yolu Deniz az ötesinde durağan Fırtınalardı, sana koşarken Yüreğimde kopan   Yaslanacak koca bir ağaç gövdesi Sığınılacak bir duvar ötesi gibiydin Eski zaman aşklarındandı bizimkisi   Derin sevdalarım vardı sana dair Henüz açmış tomurcuk gibi Apansız uyanırdım gecenin kör vaktinde Gizlenmiş yangınlar sarardı odamı  …

  Alaca karanlıkta pembe şala sarılıp Yıldızları seyre daldık Gökte denizdik sanki ikimiz Islak gözlerimizde kederli geçmişimiz   Ah Şu gönlümüzde bir çırpıda yitirdiğimiz Geri döndüremeyeceğimiz zaman Gittikçe ağırlaşan hüzünlerimiz Bir de isyanlarımız yüreğimizde kanayan    Aslında geç kalmadık/2011    

  Güya renklerin büyüsü vardı gözlerimizde ikimizin Dilimizde de bitmeyecek sevgimiz Oysa bugün sahilde Deli dalgalar ağladı halimize   Meğer bir hüzün hikayesiymiş yaşadığımız Çerçevesi kırık solmuş fotoğraflarla Suskun şiirlerde kalan Tutuklu yalnızlığımız     Aslında geç kalmadık/2011                

  Kaybedilmiş bir yaşam tanıdım Hüzünlü lacivert akşamların Siyah beyaz  perdeli pencerelerinde Bir hasret türküsü gibi yüreğine oturmuş Sevdaların hepsi bıçak gibi keskin   Arkasında kahrolası dün hatta öncesi Hiç yaşanmamış gibi siyah ötesi Kendini saklamış renkler Duygular Kuytu bir köşede kavrulmuş Ateşler içinde   Kanadı kopmuş yorgun gönlüm Yüzüne dökülen perçeminde ben olayım Al…

  Ya rab biliyorum bir gün gideceğim Ya bir pazar sabahı tan ağardığında Geldiğim gibi Ya da bir akşam üstü gün batımında Karanlığa akar gibi Bedenim kara toprakta Sesim belki birazcık nefesim Kalır burada   Mezarım bir ağaç altında olsun Kuşlar konsun şarkılar söylesinler sevdalarına Gecelerin karanlığında ay gülümsesin Yağmur damlacıkları aksın İlla da çiçekler…