Bu bankta otururum gün boyu Martıları seyrederim denizin üzerinde uçuşan Kanatları beyaz gönülleri beyaz Martıları   Sonra o şarkı dilime dolanır Her zaman ki gibi seni beklerken Anladım sevmeyeceksin beni sen ey nazlı çiçek İçimi bir hüzün kaplar yeniden, Martıları seyrederim denizin üzerinde uçuşan   O gün kimler gelir ve geçer oradan Bilemem Sen…

  Tam da bir öğlen vaktiydi sana ilk geldiğim zaman Solumda sahil yolu Deniz az ötesinde durağan Fırtınalardı, sana koşarken Yüreğimde kopan   Yaslanacak bir ağaç gövdesi Sığınılacak bir duvar ötesi Eski zaman aşkları gibi seni sevdim küçüğüm Gül yüzündeki gizemi Derinden bakan gözlerini sevdim Küçüğüm, Ben seni sevdim    Aslında geç kalmadık/2011

  Küçüğüm derin sevdalarım var sana dair Henüz açmış tomurcuk gibi Apansız uyanırım gecenin kör vaktinde Gizlenmiş yangınlar sarar odamı Kahırlar eklenir üstüne Çığlık çığlığa sevişirim sessizliğinle Özleminle kanlı bıçaklı olurum Nafiledir nafile Geçemem sevmelerimin ötesine       Aslında geç kalmadık/2011      

  Alaca karanlıkta pembe şala sarılıp Yıldızları seyre daldık Gökte denizdik sanki ikimiz Islak gözlerimizde Kederli geçmişimiz   Ah.. Şu gönlümüzde yatan Bir çırpıda yitirdiğimiz Geri döndüremeyeceğimiz zaman Gittikçe ağırlaşan hüzünlerimiz Bir de isyanlarımızdır Yüreğimizde kanayan    Aslında geç kalmadık/2011    

  Gel Bu yaz beni yine sahilden al sevgilim Pembelerimi kuşanıp seni bekleyeceğim Deniz herhalde duru olur o sıralarda Sarar uyutur aşkımızı mavi sularında Hiç bu kadar uzak kalmamıştık seninle Bir kerecik olsun gel Ecel gelmeden ne olursun Sen bana gel   Aslında geç kalmadık/2011    

Öyle ürkütücü bir gün ki bugün Bu kavurucu sıcakta bekleyiş Anladım bana göre değil sensizlik Bir gölgelik yapsam ağaçtan ve taştan Ne kadar saklayabilirim yalnızlığımı Bir ırmağın sesinde Anlatabilsem keşke Aşkımı     Aslında geç kalmadık/2011    

  Güya renklerin büyüsü vardı Gözlerimizde ikimizin Dilimizde de bitmeyecek sevgimiz Oysa bugün sahilde Dalgalar ağladı halimize   Meğer bir hüzün hikayesiymiş yaşadığımız, Çerçevesi kırık solmuş fotoğraflarla Suskun şiirlerde kalan Tutuklu yalnızlığımız     Aslında geç kalmadık/2011                

  Kaybedilmiş bir yaşam tanıdım Hüzünlü lacivert akşamların Siyah beyaz pencerelerinde Bir hasret türküsü gibi yüreğine oturmuş Sevdaların hepsi bıçak gibi keskin   Arkasında kahrolası dün hatta öncesi Hiç yaşanmamış gibi siyah ötesi Kendini saklamış renkler Duygular Kuytu bir köşede kavrulmuş Ateşler içinde   Kanadı kopmuş yorgun gönlüm Yüzüne dökülen perçeminde ben olayım Al al…

  Ya rab biliyorum bir gün gideceğim Ya bir pazar sabahı tan ağardığında Geldiğim gibi Ya da bir akşam üstü gün batımında Karanlığa akar gibi Bedenim kara toprakta Sesim belki birazcık nefesim Kalır burada   Mezarım bir ağaç altında olsun Kuşlar konsun şarkılar söylesinler sevdalarına Gecelerin karanlığında ay gülümsesin Yağmur damlacıkları aksın İlla da çiçekler…

  Güzelim yayladayım Kulaklarımda sessizliğin rengi Gökyüzü yıldız kaynarken ay gülümsüyor onlara Onlar da sevdalılara Gecenin maviliğinde   Geceleri bazen sessiz çığlıklar duyarım Bir kiraz ağacının altında serçeler Kanat çırparlar usulca Onların sevdaları özgürdür Benimkisi tutsak   Buralardayım sevgili yar Yaylalarda Hüzünlerim ile baş başbaşa Gözlerimde nem yüreğimde sen Dalıp giderim öylece uzaklara    Aslında…