Bu güz bahçesinin yorgun yüzünde Günahsız bir bakışla gireyim gözlerine Eylül yağmuru düşsün toprağıma Sen çiçeğimin dalında kanatlarını açıver   Nilüfer misali narin gönlüm Zaten hafif  bir rüzgarla dağılır giderim Ölgün hislerim artık çok yorgun Dizlerimde hüznünü taşıyacak bir dermanım yok   Lirik bir öyküye benzetirim adını Sensiz bir tek yıldız bile düşmez…