I. Bölüm 1 Çok yıllar sonra Kadın; Ufak tefek narin bir yapısı vardı. Kestane koyusu renkli, ipeksi uzun düz saçları arkaya doğru taranmıştı. Sahildeki banklardan birinde oturmuş, elleri dizlerinin üzerindeydi..Açık haki biraz buruşuk pardesüsüne sıkıca sarılmıştı , Üşüyor gibiydi..Yüzünde garip bir yorgunluk, Yoğun hüzün, kim bilir belki de buralarda yaşanmışlıkların ıslak derin izleri…
Bahçesi mor sümbüller kaynamış Derme çatma taştan evinin yıldızı Roza Duvarda açılmış bir çift pencere gözde Kenarları kıvrılmış harap Fi tarihinden kalma hayli kalın bir defter İçinde aşkı saklı Roza Zamana geç kalmış göçmen kuş Gözleri denizi andırır Alabildiğince sıcak ve yapayalnız Roza gel diyen gönlüne güller dökeyim Takatim yok halden yana…
Sakin bir sabaha uyandı kasaba Kambur Ali’nin boyacı sandığında Siyah beyaz bir fotoğraf Gelinlik çağında iki kız Saçları bellerine kadar uzamış Bu serseri sokakların sert taşları arasında Hüküm süren aşklarda olsaydım keşke Gök gürlese Tufan olsaydı hatta Sessizlik sussa Aşkın koynuna giriverseydim keşke Siyah beyaz bir fotoğraf Kamburun boyacı sandığında Taşıyordu iki…
Mıgırdıç’ın eskiden kalma köhne kahvesinin Yerden bitme kürsülerinden birinde Efkarımla oturmuş seni düşlüyordum Bu sabah gördüğüm bütün kadınlar güzeldi Allı, morlu, fosforlu kadınlar Mıgırdıç’ın katran karası demliğinden Hayvan gibi kocaman bir bardağa dökülmüş Hayli lezzetli çayımdan bir yudum alırken İçmemekte direndiğim sigaranın Beynimi yaran kokusu, Dumanının peşinden ağır ağır Burnumun direğini kırıyordu Olsundu…
Bugünlerde aklıma senden başka hiçbir şey gelmiyor Biliyorum karşı konulmaz özlemin Her gün daha fazla kanatacak içimi Biliyorum avuçlarımda eriyecek saçlarının baharı, Azap çemberine dönmüş gecelerde Her bir tıkırdı senin geldiğini müjdeliyor bana Ayın türlü hallerini seyredip Usulca dalıyorum özlemine Ey gönlüm yüreğini koy yarınlara Gözyaşlarını saklamaya mihnet etme Adı umuttur kalbin…