Ha bugün ha yarın derken Hatta iyiden iyiye eyvallah için anı beklerken Seni tanımadan gitseydim üzülürdüm   Oysa çocukluğumuzla gençliğimiz Orta yaşlardaki halet-i ruhiyemiz Göz açıp kapanırcasına bir bir geçip gitti Hepsinden künyemize kazılmış fotoğraflar kaldı Kimi renkli çoğunlukla siyah beyazdı   İlk evimiz ilk göz ağrımız İlk köpeğimiz Ve daha nice sevdiklerimiz Keşkelerle…

  Ne iyi ettin de geldin Hangi diyarlarda hangi mevsimlerdeydin Lâkin uzun zamandır bekliyordum seni Şöyle bir elli küsur yıl gibi   Ömrümüzün törpülendiği kesin Heybem dersen ıstırap dolu zaten Onca zamansız saat yaşamışım ki seni Gelişinle yedi renge boyadım Gün batımında gölgeyi     Yalnız ağaç/2016    

  Nisan ortasındaydık vaktin Gökte mevsim bulutları vardı Gönlümde asude şenlik çığlık çığlığa   Çocuksu bir düştü gördüğüm sanki Dönme dolaplar tahta salıncakları eksikti Yanar döner lambalarda Nur salkımı vardı   Soramadım bu nasıl bir derya ki Yönsüz ve pusulasız kalmışım Öylece yakalanmışım Öylece vurulmuşum sana   Bir nisan günüydü Tam da ortasındaydık nisanın Bahar…