Mondlicht Ârztin Ich bin dankbar, dass der april tag wissen Zemheriden sıyrılıp Baharı andıran gülüşlerine kapıldım Ich bin schön Mondlicht Şunu bilmelisin ki Ne zaman vazgeçmeye kalksam senden Karşımdasın Ich bin schön Mondlicht Ich liebe dich Ich werde nie im stich lassen Sensiz asla Sensizlik asla Yalnız ağaç/2016
Yüzümüzü gözümüzü buruşturup Hayata merhaba dediğimiz anın üzerinden Epeyce bir zaman geçti Karanlığın ışığa dönüştüğü zaman Dünyadan bihaber çocukluğumuz Delikanlı çağımızdaki heyecan Yaş kemâle erdikçe artan gaileler Hayal penceresinden usulca akıp gittiler Kimilerini özlemle yâd ettik zamanın Kimilerine iç geçirdik Keşkeler dolup taştı yüreğimizde İçimden bir ses diyor ki Bu efkârlı…
Bir tanem kapımızın ardında hâla duruyor terliğin Numarasını biliyorsun otuz yedi Arada bir tozunu alıyor parlatıyorum Kaldırmaya hiç kıyamadım Her gece karanlığa inat aydınlatıyorum evimizi Çiçeğimizi düzenli suluyorum Arada toprağını da şöyle bir karıştırıp havalandırıyorum O bizim aşkımızı en iyi bilenlerden hiç solmadı, canlı duruyor Yaprakları da ilk gün gibi taptaze Bir tanem…
Aylardan Ağustos Bir-iki günü eksik dolunay altında Otu-çiçeği- böceği Bir de ikimiz ıslanıyoruz, Pek sevdik yağmuru Senden başkası uğramaz bu sahile zaten İnadına kaldırımlar bile sen kokulu Hadi gel gitmeden bir soluk al bende Dayan kapıma bu gece Senin için fazladan bir yatağım var bilirsin Mum kokulu pencere dibinde Hazır yağmuru da bulmuşken…
Dalgalar kumu sahile taşımaz dersen Buna kim inanır dostum Hele deniz bir kere kopmaya görsün Ardımızda gönül fırtınaları Bir kovalamaca ki alıp başını gitmiş Menzili belirsiz kıyılara doğru adım adım Deniz hangi mevsimde Önüne katıp getirecek bilemedik Yeni açmış bahar esintilerinde Pembeleri morları Keşke her gün aylardan nisan olsa Keşke her sabah tekrar…