Zeytin mevsimi geçti Kalın gölgeler düştü dalların üstüne Uzaklarda şimdi yeşil Biraz uzaklarda   Sen yoksan ben nasıl var olabilirim Bu şehrin bütün sokaklarında senin adın yazılı Kaldırımlarda topuk izin duruyor hâla Bu şehirde bir damla su  bir yudum nefes Her şey senin tadında Söyle Sen yoksan ben nasıl var olabilirim ki   Kalın…

  Kim nereden bilebilirdi ki Orada yalnız ikimiz vardık Gül rengin sarmıştı geceyi Hafif meltem oynaşıyordu pencerede Pembe beden çırılçıplak tenden ziyade   Bir oda bir yastık Bu arsız heyecan Ruhumuzu saran bu letafet Yüreğimi ısıtan bu hikmetli zarafet Senin       Yalnız ağaç/2016