Hadi bize eyvallah deyip günün ilk ışıkları ile insek  sahile Koklasak yosun kokularını denizin Birkaç martının sesini alsak içimize   Bir bankta uzatıp ayaklarımızı Sevmenin hikayesini yazsak yeniden Hiç konuşmasak hiçbir şeyden söz etmesek Uzaklara baksak öylece Uzaklara sadece   Sevmek dedim de Seni tanıdığım gün geldi aklıma Ne de zormuş yoksunluk  ne bıkkınlıkmış…

  Sen yine de gittiğini zannet Bu dört duvar arasında Sabahlara kadar kiminleyim bir bilsen Ay ışığı kilitlenip öylece duruversin Perdelerim neden kapalı bir bilsen   Sıcacık bıraktığın yatağında Nefesini hayat diye soluyan kim Tenine dokunan o el kimin Saçlarını okşayan kimmiş Kimmiş bir bilsen   Ne karanlık Ne aymazlık Ne de yalnızlıkmış kader Gerçek…

  Alıp elime yarınları Gitmek istiyorum bir  başka yerlere Unutayım seni diyorum unutayım Kaybolayım sığ denizlerde Yapamıyorum   Savurmak istiyorum küllerimi yarınlara Ormanlara hele ki yağmur dolu bulutlara Dağlara, dağlara Sensiz hiçbir şey olmuyor Yapamıyorum   Dilimde her bir dizesi anılarımızı anlatan şarkılar Susmak istiyorum Sustuklarım akıl erdiremediklerimden ibaret Susamıyorum   Gitmeyi bilmek gerekir bazen…

  Ardından ağlamamın bir faydası yok Yüzümdeki derin çizgiler senden yadigar Gözlerimde gülüşlerinin dudak kıvrımları Her kerte damlada sen her sözüm sana özlem dolu Serde filinta çağın   Nerelerdesin a kuzum kış geldi havalar soğuk Sinüzitin vardı Palton sırtında mı Bereni giyiyor musun Eskiden olduğu gibi baba üşüdüm diyor musun   Dövünüp ağlamamın bir faydası…