Düşle Herkes gitsin, bir sen kal bana Üç şiir-beş şarkı  patlatalım seninle Hava puslu olsun ay rüyada Dalıp kaybolsun bulutların arasında   Ay aydınlık ağaçlar diri Yağmur çiseliyor Dallarında yapraklar ağlıyor Martılar ötüyor etrafta Kısacası ahali yerli yerinde Sen neredesin peki Her yanım karanlık         Yalnız ağaç/2016    

  Şimdilerde üzgün, hatta kırgınım Her neye baksam sen yoksun Kimseler de sen gibi değil zaten   Sen buralarda yanımdayken Tadı bir başkaydı her şeyin Toprak çiçekti gök yağmurdu Güneş renk ahenkti Karalar bağladım Nerelerdesin   Sensizlik dediğim zulümden beter Şimdilerde üzgün, hatta kırgınım Her neye baksam sen yoksun Kimseler de sen gibi değil zaten…

  Onu dün bir zeytin ağacının altına bıraktım Üzerine en sevdiğim koku sinmişti bilakis Her şeyi de en çok onda sevmiştim zaten Ölüm gibi   Guruba epeyce bir vakit varken hâla Sonbahar mevsimindeyiz keza Küçük yağmurlar düşüyor toprağa Ana ile kavuşan yavrusu gibi   Sarıp sarmalanmış boydan boya beyazlara Her rengi severdi esasen o ayrı…

  Yılın en güzel mevsiminde ikimiz odada yalnızdık Saat gecenin dördüydü her yer maviydi Yer mavi gök maviydi Sen maviydin   Gece fırtınalara gebeydi Yüzümüzde belirgin bir tebessüm vardı Bilinmezlerde değildik zira odada ikimiz yalnızdık Saat gecenin dördüydü Karanlığa inat ay sarı bir gül gibi aydınlıktı   Gideceğimiz bir başka yerimiz mi var sanki Akşama…

  Soramadım nerelerdesin Yoksa dağları karlı yerlerde misin Kekik kokan dağlarda Işığı koynunda saklayan dağlarda Bir ağaç olsaydım gölgen bende Sarılır uyurdum soluksuz   Keşke o dağlarda ben de olsaydım Işığını koynunda saklayan dağlarda kokun Semayı arayan gözlerinde renklerin Yüreğindeki nefes olsaydım       Yalnız ağaç/2016    

  Mevsimlerden birinde gününü sorma ben de bilemiyorum Yakın ya da uzak bir sabah yedi elli  treni bensiz hareket edecek Çiçeklerim susuz kalıp boyunlarını bükecekler O gün akşam sahilde olamayacağım Anlayacaksın   Sessiz sedasız ve dahi derinden bedenime ölüm sinmiş gizlice Sancısız kanamaz yürekler Bir gün sen de diğer herkes gibi yok olup gittiğimi duyacaksın…

  Seni tanıdığım günün üzerinden epeyce bir zaman geçti Ben ise hâla o gündeyim Çok olmasa da birkaç kare fotoğraf An be an anılar  ne varsa hepsi aklımda   El ele yürüdüğümüz sahil Deniz .Mehtap,Yıldızlar Bilumum kuşlar Seni tanıyan seni bilen her şey Değeri yüksek izahtan yoksun   Evimizi nergislerle donattım bir  köşede erguvanlar Nasılda…