Mevsimlerden birinde Gününü sorma ben de bilemiyorum Yakın ya da uzak bir sabah Yedi elli  treni bensiz hareket edecek Çiçeklerim susuz kalıp boyunlarını bükecekler Akşam sahilde de olamayacağım Anlayacaksın   Sessiz sedasız ve dahi derinden Ölüm sinmiş bedenime gizlice Bilirsin sancısız kanamaz yürekler Gidiyorum artık sevgilim hoşça kal Çiçeklerim boynunu bükecekler herhalde Akşam sahilde…

  Seni tanıdığım günün üzerinden Uzunca bir zaman geçse de hâlâ dün gibi Çok olmasa da birkaç kare fotoğraf An be an anılar  ne varsa hepsi aklımda   El ele yürüdüğümüz sahil Deniz mehtap ve yıldızlar Bilumum kuşlar Seni tanıyan seni bilen her şey Değeri yüksek izahtan yoksun   Evimizi nergislerle donattım bir  köşede erguvanlar…