Yılın en güzel mevsiminde ikimiz yalnızdık Saat gecenin dördüydü Ve her yer maviydi   Gece fırtınalara gebeydi Yüzümüzde belirgin bir tebessüm vardı Bilinmezlerde değildik zira ikimiz yalnızdık Saat gecenin dördüydü Karanlığa inat ay sarı bir gül gibi aydınlıktı   Gideceğimiz bir başka yerimiz mi var sanki? Akşama işin bitince yine geliver Dün gibi yılın…