O kör olası gün, Şehri kasıp kavuran sıcak bir yaz günüydü, 30 Temmuz 2016 Günlerden Cumartesi Saat tam 16.00.04 Telefonum çaldığında her zaman mahcup kalan sesinle beni son kez aradığını, Son kez baba dediğini, Ve sana son kez efendim oğlum dediğimi, Bilemedim. Onun da ötesinde sesinde o hiç alışık olmadığım tedirginliği de…
Sırası mı şimdi böyle bırakıp gitmenin Ne yana dönsem gece gibi kör karanlık zindan Eski halimden de hiç eser kalmadı zira Aynaya bakacak bir yüzüm bile yok Merak ettim buralar kar-kış kıyamet Üzerinde sadece biraz toprak incecik bir örtü nitekim Üşüdün mü oralarda a kuzum Bir ses ver bana gittiğin yerlerden …
Düşürüldüler kahpe ölümün tuzağına Vurdular Gecenin karanlığında Arkadan, Sürükleyip yerlerde götürdüler onu Suların koynuna atıverdiler acımasız Delikanlıydı Saçları geriye doğru taralıydı Yaşı henüz otuz dörttü Suskunluğum ucu keskin bir bıçak gibi gönlümde Musalla taşında soğuk genç bir beden Bir sandık içinde sorgusuz sualsiz Kahırları geride kalmış emaneten Delikanlıydı Saçları geriye doğru taralıydı Yaşı…