Kırık kanatlı üzüntüler gömdü güneşin aydınlığını Gülümsemeleri serpiştirdiğimiz bir dünya değil ölüm Zarar ziyan dolu kaybolmuşluğundur başımı eğen Kulağımda çınlıyor hala son konuşmadaki sesin      Pek çabuk ayrılmaya mecbur kaldık lala Şimdilerde hiçbir şey eskisi gibi değil artık Kasvetli bir zifiri karanlık çökmüş üstüme Nefes almak dahi boğulmaktan öte sanki     Adı…