Bu yıl da koca bir kara kışı atlattık Lala
Ucundan kıyısından göründü artık bahar
Selvi ağaçları boy verip bir hoş oldu hakikaten
Sen de kırmızı karanfil olup düştün saçlarıma
Ölümden ne çok korkardım bilirsin
Kırık kanatlı kuşlar ürperirdi yüreğimde
Şimdi gözler düşmüş, güneşten uzak gölgeye
Karanlığın tutku dolu vakti bu herhalde
Titreyen her yaprak seni hatırlatıyor
Hangi tarafa başımı çevirsem orada sen
Nasıl bir hazin ayrılık öyküsüdür ki bizimkisi
Unutayım diyorum
Unutamıyorum
Adı sonbahar/2020