Nitekim sabahın en erken vaktinde
Henüz uzaktan mürekkep olan gözlerimiz
Kaybettiklerimizin yasını anlattı önce
Birer boncuk tanesi gibi süzülen damlalarda
Acımazsız zamanların hikayesiydi onlar
Büyük yaralarımız vardı elbette
Üstüne küçük ayrılığımız büyümüştü
Sensizlik dersen boynumu iyice bükmüştü
Bugün ömrümüzün asude ilk günü sanki
Henüz uzaktan mürekkep olan gözlerimiz
Uzunca bir öyküyü yazdı aniden
Rüzgar dağıttı saçlarını bir daha, bir daha yeniden
Adı sonbahar/2020