Ben seni kaybettim yar İçimi kor alevler sarmış Yüzümde solmuş yapraklar Bir daha gelmez gönüle Ne Yaz ne de bahar   Bütün mevsimleri severdim Buğulu gözlerin misali Gittin ne aşk kaldı ne de mevsimler Yalnızım yar Yalnız   Aslında geç kalmadık/2011      

  Bir şeyler var ki bir tanem anlatılamaz Kelimeler kifayet etmez Oysa gönlün dolup taşar o anlarda İçin içine sığmaz haykırmak istersin belki Susarsın   Yaşam o kadar güzel ki Var olan renkler Onları görebilen bir çift göz Derinlerdeki duygular Bir şeyler var ki bir tanem anlatılmaz Dudaklar susar Gözler konuşmaz   Aslında geç kalmadık/2011

Son zamanlarda aklımda sadece sen varsın Dün gece saat tam yirmi yirmiydi Sahildeydim Sahil sensizdi deniz sensiz Rüzgar sensiz Gökyüzünde yıldızlar sensizdi Buralar sensiz bir ölü şehir sanki Alışamadık sensizliğe Kalabalıklar içinde yalnızdık Ağırdı yokluğun Gelmedin   Aslında geç kalmadık/2011      

  Sevdiğim aslında geç kalmadık derken Kanayan yaralar ikliminde Bir hançer misali yüreğimize saplanmış Yaşanmış hüzünlerimiz vardı ardımızda Kimilerinin önünde uzanmıştı sualsiz sorgusuz Kıldan ince boynumuz   Sevdiğim aklıma her düştüğünde Bir sızı kaplar içimi derinden Sarı yapraklı solgun hikayelerde Oldum olası sevdiğim gün batımında inen perdelerde Bir de hüzünler denizinde seni düşünür Düşünürde yanarım   Aslında geç kalmadık/2011            

Deli fişeğim delikanlım Oğlum Saçlarından esen rüzgarla dalgalanırdı ruhum Bugün senden ayrılıyorum, İçime gizledim bakışlarını Hoşça kal   Bir söz var aklımda Hayat ileriye doğru yaşanır Geriye bakıp anlaşılır derler Bırak son kez ateşinle ısınsın ellerim.. Biliyorum beni anlayacaksın Lakin böyle bir ayrılığı Yüreğine anlatabilmek zor İşte bu çok zor   Aslında geç kalmadık/2020  

  Gecenin bir vaktindeyim Etraf zifiri karanlık Ruhum ölen nağmelerde tutsak Uyku tutmaz hallerdeyim   Camın öte yüzünde bir kuş, Dışarısı soğuk belli ki üşümüş Onunla ne çok ihtiyacımız var doğacak güne Hele ki gizlenmiş öykülere     Aslında geç kalmadık/2010      

  Eskidendi eskiden Daracık kıvrılarak uzayıp giden Kilit taşlı sülüklü sokağında Hayat   Cumbalarda neşeli  mevsim çiçekleri açar Gözler renklerin büyüsüne kapılır Giderdi   Diller ve inançlar farklı olsa da Yürekler aynı heyecanla çarpar, Kim bilir ne aşklar yaşanırdı Gönüllerden  sevgi dökülürdü Sülüklü sokağına     Aslında geç kalmadık/2011     Aslında geç kalmadık/2011                                                                                                                                                                                                           

  Sevgili babacığım Annen, ne kadar da ağlamıştı kim bilir Yavrusunu kaybeden keklik misali Kanatlarını çırpmıştır mutlaka Seni salarken ovalara Dağlara Geçirdiğin onca zaman hala gözlerinde o resim Annenin hüzün dolu bakışı Kulakları yırtan sesi Sana vedası Sana yakarışı   Şimdi veda sırası bizdeydi O gece seni kaybettiğimiz geceydi Karanlıklar içersinde Varsın karar topraklar bayram etsindi Artık sen yoktun Gözlerinden akıttığın damlalar yoktu Ne kin, ne nefret Senin sevdaların acılarındı   Aslında geç kalmadık/2011    

  Yürüdüler hiç bitmeyecek o yolu Umutsuzca kollarında bebeleri Yalın ayak baş açık Yüreklerinde geride kalanlar Hatıralar Sevdalar   Kimi eşini kaybetti o yolda Kimi anasını,babasını Kimi yavrucağını ve daha nicelerini Yüreklerinde geride kalanlar Hatıralar Acılar   Anasının eteğinden Şalvarından çeken bebeler Her umutta salındılar yaylalara ovalara Kuş sürüsü gibi boynunda sarı liralarıyla Yüreklerinde geride kalanlar Hatıralar Umutlar     Aslında geç kalmadık/2011  

  Bugün bir hallerdeyim içim sanki ilkbahar Karanlık odada bir canlanış Bir canlanış ki sorma Başımda kavak yelleri elimde ilk çiçeğim Ah sanki Bir başka alemdeyim   Gördüğüm düşü anlatayım sana Düşümde hepsi nasıl da gerçektiler Seninle gittiğimiz yerleri dolaştım Her şey bıraktığımız gibi , Dalgalar yine kıyıya vuruyor.. Güm  Güm Kayıklar ha battı  ha batacak dolaşıyor Gün seyrettiğimiz gibi ufukta Ilık damlalar yanağımda Ah bir tek sen yoksun buralarda   Aslında geç kalmadık/2011