Aradan uzun bir zaman geçse de Sahile indiğim her akşam Aklıma senden başka hiçbir şey gelmiyor Seni düşünüyorum Gece mehtap koca bir gölge gibi inerken suya Özlemini avuç dolusu nefes gibi yudumluyorum Yokluğuna inat çığlık çığlığa Kıyıya vuran dalgalarda sesini duyuyorum Sahil güne doğru ıssızlığa bürünürken Yorgun dünyam düş kırıklığı ile doluyor Aklıma senden başka hiçbir şey gelmiyor Gözlerim bir umutla yollarda Seni düşünüyorum Adı sonbahar/2020
Kırık kanatlı üzüntüler gömdü güneşin aydınlığını Gülümsemeleri serpiştirdiğimiz bir dünya değil ölüm Zarar ziyan dolu kaybolduğun başımı eğen Kulağımda çınlıyor hala son konuşmadaki sesin Pek çabuk ayrılmaya mecbur kaldık lala Şimdilerde hiçbir şey eskisi gibi değil artık Kasvetli bir zifiri karanlık çökmüş üstüme Nefes almak dahi boğulmaktan öte sanki Adı sonbahar/2020
Hayallerimizi cam fanusta büyüttük seninle Nar ağacına nazar boncuklu kurdele bağladık Ne çok olmuş gökteki huzura dalıp öyle kalmayalı Tan yerinden hep aynı kızıllık gülümsüyor artık Elem akşamlarını terk etmiş fırtına dolu zaman Akıntıya kapılmış gidiyor ruhumuz sır gibi doludizgin Nar ağacında asılı duruyor nazar boncuklu kurdelemiz Huzurun kalbinde ay yüzümüzle gülümsüyoruz ikimiz Adı sonbahar/2020
Gökyüzünde asılı kasvetli bulutlar gitmiş Yüreğimde yanıp sönüyor pervasızca gülüşün Penceremdeki perdelerin hepsi çiçekli ipek tülden Nasıl bir sokak ki bu Her köşede senin gölgen Melankolik şarkılar da terk etmiş buraları Çam kokularından nefes alıyorum gözlerindeki maviye Kahırlara bal çalınmış sanki tez elden Nasıl bir sokak ki bu Her köşede senin gölgen Adı sonbahar/2020
Kaygının kışından yola çıktık koşarak Gökyüzü duysun, yerin dibine fısıldadık sesimizi Duru bir yeşile döndü artık kavgamız Başaklardan ilerde baharın huzuruna yakınız Yorgun heyecanlarımız göç edip gitmiş nihayet Rüzgar elinde orak, biçiyor uzaktaki serabı Duru bir yeşile döndü artık kavgamız Başımızda düşerken öğrendiğimiz derin sevdamız Adı sonbahar/2020
Kuş cenneti yolundaki zeytin ağacının altında Zamanın ruhunun durduğu bir anda bekle Geceye biteviye çökerken koyu karanlık Senin için bir parça aydınlık tuttum dolunaydan Hiç düş görmemiş karanlıklardan korkma sakın Selviler arasından su sesleri koşuşturur peşimizden Bakışlarında donmuş bir tomurcuk gül at bana Kenarları mavi boyalı pencerenden Adı sonbahar/2020
İçimde gittikçe biçimlenen bir duygu var Gözlerini ezber ettim, Tohum düşmüş toprağa bir kere Darağacında bile olsam bilhassa Özlemini mıhlamak isterdim tenime Mahcup gülüşün çağırıyor beni rüzgarların peşine Tepetaklak olmuş bulaşmış vakitsiz sancı Can tazeleniyor tan ağardığında naif benliğinde Bulutlarda bir damla su oldum düştüm toprağa Mahcup gülüşün çağırıyor beni rüzgarların peşine Adı sonbahar/2020
Selanik’ten muhacir Ali dayı söyle Hoş bu sevincin heyecanın nedeni belli zaten Toprağımız dertsiz yeşeriyor buralarda değil mi? Dört mevsimin ateşli koynuna sığınmış sevgimiz Sokaklarda geziniyor solmayan gülüşlerimiz Sahi kimler ekti boy boy fidanları böyle Gün ışığını içmiş bu bulutlar nereden yükseliyor Tenini kapmış toprağın rahminde tohumlar Söyle bakırdan mı acaba kahve cezvelerimiz Sokaklarda geziniyor solmayan gülüşlerimiz Adı sonbahar/2020
Yalnızlık zor zanaat ustam Akşam bir yalnızlıktır ki çöker şehrin üstüne Ay karanlık yıldızlar kayıp olur o zamanlarda Sokaklar başıboş kimsesizdir Usulca sokul da gel Sönmüş mumların dibindeki yalnızlığıma Aylardan sensizlik sanki Günlerden yine hüzün bugün Delicesine yakıp gitmiş ki külü bile yok Renkler salınıp boşluğa dökülmüş Bilmem kaç renge bürünmüş yalnızlığım Adı sonbahar/2020
Eksikliğine alışmak çok zor Bekledim kaç gece tan ağarıncaya kadar Bir an aklımdan çıkmadın nitekim Uzaktaki bir yaprağın sesine bile sığınmıştım oysa Gelmedin Bir görünsen Bir dursan Bir baksam Yeter de artardı halbuki Vakti de önemli değildi hatta İster seherde, İster gecenin karanlığında Bekledim kaç gece tan ağarıncaya kadar Nedense hiç gelmedin Adı sonbahar/2020