Yılın en güzel mevsiminde ikimiz odada yalnızdık Saat gecenin dördüydü her yer maviydi Yer mavi gök maviydi Sen maviydin   Gece fırtınalara gebeydi Yüzümüzde belirgin bir tebessüm vardı Bilinmezlerde değildik zira odada ikimiz yalnızdık Saat gecenin dördüydü Karanlığa inat ay sarı bir gül gibi aydınlıktı   Gideceğimiz bir başka yerimiz mi var sanki Akşama işin bitince yine geliver Dün gibi yılın en güzel mevsimindeyiz Gel de gece ile şafağın ortasında kalalım Bahçede erik ve limon ağacı       Yalnız ağaç/2016      

  Soramadım nerelerdesin Yoksa dağları karlı yerlerde misin Kekik kokan dağlarda Işığı koynunda saklayan dağlarda Bir ağaç olsaydım gölgen bende Sarılır uyurdum soluksuz   Keşke o dağlarda ben de olsaydım Işığını koynunda saklayan dağlarda kokun Semayı arayan gözlerinde renklerin Yüreğindeki nefes olsaydım       Yalnız ağaç/2016    

  Mevsimlerden birinde gününü sorma ben de bilemiyorum Yakın ya da uzak bir sabah yedi elli  treni bensiz hareket edecek Çiçeklerim susuz kalıp boyunlarını bükecekler O gün akşam sahilde olamayacağım Anlayacaksın   Sessiz sedasız ve dahi derinden bedenime ölüm sinmiş gizlice Sancısız kanamaz yürekler Bir gün sen de diğer herkes gibi yok olup gittiğimi duyacaksın Yeni günün sabahında hayatın artık bensiz olduğunu Pekâla anlayacaksın   Oysa ne de çok sevmiştim hayatı bir de yalnızca seni Sana ne bıraktığımı söylemek istemem Hayata bir armağan bırakmak gerek ancak Neyi , kimi diye dertlenme sakın Sen gibisi yok Senden başka her şey yalan       Yalnız ağaç/2016  

  Seni tanıdığım günün üzerinden epeyce bir zaman geçti Ben ise hâla o gündeyim Çok olmasa da birkaç kare fotoğraf An be an anılar  ne varsa hepsi aklımda   El ele yürüdüğümüz sahil Deniz .Mehtap,Yıldızlar Bilumum kuşlar Seni tanıyan seni bilen her şey Değeri yüksek izahtan yoksun   Evimizi nergislerle donattım bir  köşede erguvanlar Nasılda mutluyum yanında düşün Zamanıdır zahir birazdan kapıyı çalacaksın Hadi gel Geleceksen bir an önce gel   Hiç korkma,üşenme gözlerini ayırmadan bak Bu yürek yangını niçin Bu özlem ,bu hıçkırıklar kimin Bu sevdanın burada işi ne Usandım beklemekten Kirpiklerim hâla ıslak Birazdan kapıyı çalacaksın Hadi gel Geleceksen bir an önce gel       Yalnız ağaç/2016    

  Hadi bize eyvallah deyip günün ilk ışıkları ile insek  sahile Koklasak yosun kokularını denizin Birkaç martının sesini alsak içimize   Bir bankta uzatıp ayaklarımızı Sevmenin hikayesini yazsak yeniden Hiç konuşmasak hiçbir şeyden söz etmesek Uzaklara baksak öylece Uzaklara sadece   Sevmek dedim de Seni tanıdığım gün geldi aklıma Ne de zormuş yoksunluk  ne bıkkınlıkmış Gökyüzü nasılda simsiyahmış Gözlerimin renginde   Hadi bize eyvallah deyip inelim sahile seninle Günü önemli değil Saati de ne fark eder Bu engin güzellik bu zarafet salınsın denizin ortasında Yüzümüzde sadece aydınlık     Yalnız ağaç/2016    

  Sen yine de gittiğini zannet Bu dört duvar arasında Sabahlara kadar kiminleyim bir bilsen Ay ışığı kilitlenip öylece duruversin Perdelerim neden kapalı bir bilsen   Sıcacık bıraktığın yatağında Nefesini hayat diye soluyan kim Tenine dokunan o el kimin Saçlarını okşayan kimmiş Kimmiş bir bilsen   Ne karanlık Ne aymazlık Ne de yalnızlıkmış kader Gerçek şu sorduğun yalan Biz seninle ne zaman ayrıldık ki Odamda dolaşan bu siluet kimin Yüreğimi ısıtan kim       Yalnız ağaç/2016  

  Alıp elime yarınları Gitmek istiyorum bir  başka yerlere Unutayım seni diyorum unutayım Kaybolayım sığ denizlerde Yapamıyorum   Savurmak istiyorum küllerimi yarınlara Ormanlara hele ki yağmur dolu bulutlara Dağlara, dağlara Sensiz hiçbir şey olmuyor Yapamıyorum   Dilimde her bir dizesi anılarımızı anlatan şarkılar Susmak istiyorum Sustuklarım akıl erdiremediklerimden ibaret Susamıyorum   Gitmeyi bilmek gerekir bazen bilinmezin tam da ortasında Yüreğime takılıyor sesin Sensiz hiçbir şey olmuyor  Gidemiyorum       Yalnız ağaç/2016      

  Ardından ağlamamın bir faydası yok Yüzümdeki derin çizgiler senden yadigar Gözlerimde gülüşlerinin dudak kıvrımları Her kerte damlada sen her sözüm sana özlem dolu Serde filinta çağın   Nerelerdesin a kuzum kış geldi havalar soğuk Sinüzitin vardı Palton sırtında mı Bereni giyiyor musun Eskiden olduğu gibi baba üşüdüm diyor musun   Dövünüp ağlamamın bir faydası yok Ardından bir el bile sallayamadım Ne yöne baksam gölgeler tutsak Şekilsiz desenler içinde Ne kadar mezar varsa hepsi bana mubah   Yalnız ağaç/2016    

  Zeytin mevsimi geçti Kalın gölgeler düştü dalların üstüne Uzaklarda şimdi yeşil Biraz uzaklarda   Sen yoksan ben nasıl var olabilirim Bu şehrin bütün sokaklarında senin adın yazılı Kaldırımlarda topuk izin duruyor hâla Bu şehirde bir damla su  bir yudum nefes Her şey senin tadında Söyle Sen yoksan ben nasıl var olabilirim ki   Kalın gölgelerin düştüğü dalların arasında Zeytin ağacının dibinde bir fidan Saçlarına dolanmayı bekleyen toprak renginde   Yalnız ağaç/2016  

  Kim nereden bilebilirdi ki Orada yalnız ikimiz vardık Gül rengin sarmıştı geceyi Hafif meltem oynaşıyordu pencerede Pembe beden çırılçıplak tenden ziyade   Bir oda bir yastık Bu arsız heyecan Ruhumuzu saran bu letafet Yüreğimi ısıtan bu hikmetli zarafet Senin       Yalnız ağaç/2016