Maria’nın bahçesinde dört duvar taştan bir ev
İki göz oda bir sofa
Birkaç kap kacak bakırdan
Göz nuru eski bir şarkı yayılır gramofondan
Maria’nın aklı yorgun kanadı kırık
Öyküsü arapsaçı
93 harbinden kalma top vurgunu sanki
Kim bilir içinde neler saklı
Bu dünya kime kalmış nerede bunlar
Yer aynı yer gün aynı gün,
Sen aynı, ben aynı esasında her şey aynı
Hadi gel sen sabahları ol ben geceleri
Bir ağaç altında dur sen günü aydınlat
Ben karanlığın gölgesi olayım
Mektubunu aldım maria
Anlattıkların bana yabancı değil
Bu dünya kimseye kalmaz
Yürek ağlamazsa gözden yaşlar akmaz
Unutulur deme sakın
O resim unutulmaz
Unutulmaz
Yalnız ağaç/2016